صنعت بلاک چین در خط مقدم نوآوری قرار دارد و راه های جدیدی برای مهار این فناوری دفتر کل توزیع شده ایمن در حوزه های مختلف کسب و کار سنتی وجود دارد. یکی از ویژگی‌های مهم بلاک چین‌های معمولی، توانایی هر موجودی برای تأیید یکپارچگی دفتر کل بلاک چین با اجرای همان الگوریتمی است که برای تولید آن استفاده شده است.

بلاک چین های ایمن کوانتومی چیست؟

رایانه های کوانتومی قادر خواهند بود الگوریتم ها را به طور قابل توجهی سریعتر از رایانه های کلاسیک اجرا کنند و آنها را قادر می سازد اکثر الگوریتم های ارز دیجیتال را بشکنند. مهاجمان با یک کامپیوتر کوانتومی ممکن است بتوانند به هر سیستمی که از الگوریتم های رمزگذاری امروزی استفاده می کند و نمی تواند در زمان تکامل یابد نفوذ کنند.

بلاک چین پس کوانتومی گام بعدی در فناوری بلاک چین است که از قدرت ارز دیجیتال پس کوانتومی استفاده می کند تا اطمینان حاصل شود که داده ها به طور ایمن ذخیره می شوند و نمی توان آنها را دستکاری کرد، بنابراین آنها می توانند بر یکپارچگی و امنیت داده های خود تکیه کنند.

برخلاف بلاک‌چین‌های موجود که به RSA پیش کوانتومی متکی هستند، بلاک چین پس کوانتومی از الگوریتم‌های رمزگذاری مانند NewHope، NTRU، Frodo، SIDH استفاده می‌کند که در برابر رایانه‌های کوانتومی فعلی ایمن‌تر هستند.

چرا بلاک چین مدرن فاقد زیرساخت کارآمد است؟

در حالی که در مورد امنیت بلاک چین صحبت می کنیم، باید به مقیاس پذیری بلاک چین نیز توجه کنیم تا بتوانیم قراردادهای هوشمند را روی آن اجرا کنیم. در اینجا سه‌گانه غیرممکن مطرح می‌شود که می‌گوید هر شبکه بلاک‌چینی توسط این سه‌گانه مقیاس‌پذیری شناخته شده محدود می‌شود – مقیاس‌پذیری، امنیت و تمرکززدایی. تئوری نشان می دهد که یک شبکه بلاک چین در تلاش است تا یک عامل را به قیمت دو عامل باقیمانده به حداکثر برساند. به عنوان مثال. اگر یک شبکه بلاک چین بر افزایش مقیاس پذیری تمرکز کند، امنیت و تمرکززدایی بلاک چین خاص ضربه می زند.

این بر چندین بلاک چین سطح 1 مانند Solana (SOL) و Polygon (MATIC) تأثیر گذاشته است که اخیراً وضعیتی را تجربه کرده‌اند که در آن تعداد بالای تراکنش‌ها در شبکه خود باعث بارگیری بیش از حد گره‌های RPC می‌شود که بیشتر باعث لغو چندین تراکنش می‌شود و باعث می‌شود که شبکه به جم.

این باعث شده است که چندین پروژه که بر روی این بلاک چین ها ساخته شده اند نیز از کار بیفتند. به نظر می رسد که مشکل بلاک چین فعلی به دلیل پردازش بیش از حد تراکنش ها در یک زمان ایجاد شده باشد – در مجموع حدود 400000 تراکنش. میانگین ظرفیتی که سولانا (SOL) می تواند پردازش کند حدود 65000 تراکنش در ثانیه است و این منجر به شلوغ شدن و از کار افتادن شبکه شد.

اخیراً، Solana mainnet beta از اجماع خارج شد و شبکه اعتبارسنجی نتوانست بازیابی شود. این عمدتاً به دلیل ربات‌گذاری در ابزار ضرب‌کاری Candy Machine NFT بود، چهار میلیون درخواست تراکنش و 100 گیگابیت داده در هر ثانیه وجود داشت که یک رکورد بالا برای شبکه است.

در اینجا نحوه تأثیرگذاری مسئله مقیاس پذیری بلاک چین بر سرمایه گذاران و معامله گران آمده است

این امر به شدت بر معامله‌گران، سرمایه‌گذاران، گیمرها و بسیاری دیگر که از شبکه بلاک چین خاص استفاده می‌کنند، تأثیر می‌گذارد، زیرا می‌تواند باعث ضرر و تأخیر در تراکنش‌ها شود. این می‌تواند تأثیر مخربی بر پروژه‌هایی داشته باشد که به دنبال توسعه بیشتر در بلاک چین هستند، زیرا به راحتی می‌تواند منجر به شکست پروژه به دلیل ازدحام در بلاک چین شود.

این نوع مشکل مقیاس‌پذیری باید زمانی که پذیرش جهانی شروع می‌شود مورد توجه قرار گیرد. بسیاری از معامله‌گران به دلیل زیرساخت‌های ناکافی برای پشتیبانی از ترافیک انبوه، این مشکلات مربوط به کاهش هزینه شبکه را دارند. اینجاست که راه حلی برای معماری آینده نگر باید با ارز دیجیتال کلاسیک و ارز دیجیتال پس کوانتومی به خوبی کار کند.

برای رسیدن به این هدف، قاب سلولی محصول پیشگام فناوری است که تراکنش ها را به سلول ها گروه بندی می کند. شبکه اصلی لایه 1 به جای تأیید هر تراکنش، این سلول ها را تأیید می کند. به این ترتیب، مصرف منابع محاسباتی به طور چشمگیری کاهش می یابد: یک شبکه به جای 100 تراکنش، باید یک سلول را تأیید کند.

با پرداختن به آینده محاسبات پس کوانتومی، Cellframe خود را به عنوان یک پلتفرم آگنوستیک بلاک چین (“لایه صفر”) معرفی می کند که می تواند با بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و غیره تعامل داشته باشد. این طراحی فرصت های بی نظیری را از نظر مقیاس پذیری و دسترسی باز می کند.

Cellframe همان سطح مقیاس پذیری را برای همه برنامه های غیرمتمرکز مرتبط (dApps)، DeFis، بازارهای NFT، اکوسیستم های بازی برای کسب درآمد و غیره ارائه می دهد. “زنجیره های سلولی” جدید را می توان بارها و بارها به این معماری اضافه کرد. در داخل اکوسیستم، آنها مانند قطعاتی از پروتکل NEAR یا اتریوم 2.0 کار می کنند. در صورت حمله می توان هر عنصر سیستم را به راحتی ایزوله کرد.

منحنی های فوق منفرد و جایگشت های شبکه به عنوان پایه استفاده می شوند. پیاده سازی چنین الگوریتم هایی برای ارتباطات مهم عمومی در حال حاضر در شبکه موجود است. به این ترتیب، این سیستم تقریباً دارای پهنای باند بی نهایت، انعطاف پذیری چشمگیر و مقیاس پذیری بی نظیر است.

سازندگان سلول‌ها می‌توانند مشکلات مقیاس‌پذیری را با راه‌اندازی «سلول‌های» اضافی در همان زیرساخت کاهش دهند. در سیستم های مختلف، سلول ها را می توان در موارد استفاده مختلف ادغام کرد. ابزارهای Cellframe برای استفاده کارآفرینانه و خرده فروشی مناسب هستند.