به نظر می رسد که همه-از افراد غول پیکر مانند ویزا و آنهوسر بوش گرفته تا پاریس هیلتون و اسطوره های NBA مایکل جردن و کوین دورانت – اهمیت رو به رشد توکن های غیرقابل نفوذ (NFT) را برای اقتصاد قرن 21 تشخیص داده اند.

هنرمندان ، ورزشکاران و موسیقیدانان مشهور جهان از این شوق استفاده کرده اند و به این استفاده جدید از فناوری که اجازه مالکیت مجموعه وسیعی از دارایی های دیجیتالی را می دهد ، مشروعیت می بخشد. اما آزمایش واقعی این نوآوری این نیست که چگونه به ثروتمندان در تداوم موقعیت قدرت خود کمک می کند ، بلکه این است که چگونه NFT می تواند حقوق بشر و سایر کالاهای عمومی را ارتقا دهد.

حق تعیین سرنوشت

اجازه دهید با سوءتفاهم ترین حقوق بین المللی بشر-حق تعیین سرنوشت ، شروع کنیم. این بود اصل اساسی پشت رئیس جمهور ایالات متحده وودرو ویلسون چهارده در پایان جنگ جهانی اول، برجسته در منشور 1945 از سازمان ملل متحد و با آن تلفیق اعلامیه های بین المللی سازمان ملل متحد حقوق بشر.

و در حالی که تعیین سرنوشت برای همه “مردم” این حق را فراهم می کند که “آزادانه موقعیت سیاسی خود را تعیین کرده و آزادانه توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی خود را دنبال کنند” ، تمرین آن مختص جنبش های آزادیبخش ملی بود تا پس از نبردهای طولانی استعمارزدایی به صورت مستقل کاملاً مستقل شوند. به شخص دیگری نیازی به درخواست ندارد. اما در حال حاضر با نشانه های غیرقابل قضاوت ، حق تعیین سرنوشت ممکن است به طور کامل خارج از چارچوب دولت شناخته شود.

حقوق رأی ، از جمله دسترسی به و اطمینان به روند انتخاباتی را می توان با نشانه های غیرقابل تسهیل ، دسترسی بیشتر به آنها و تقویت فرایند دموکراتیک ، تسهیل کرد. دور از ذهن نیست تصور یک جهان سیاسی که در آن حقوق شهروندی جایگزین حقوق عضویت در قراردادهای هوشمند شود. دارنده NFT می تواند به پیشنهادات موجود در جامعه بیشتر سایر دارندگان NFT رای دهد و تغییرات را در زمان واقعی از طریق قراردادهای هوشمند تصویب کند. رأی گیری در بلاک چین می تواند تعداد زیادی از مشکلات فعلی دنیای واقعی را حل کند ، که مهمترین آنها تقلب یا دسترسی به مراکز رای گیری است.

مطالب مرتبط: بلاک چین خدمات دولتی را متحول می کند و این تازه آغاز کار است

NFT برای دولت ها

روشهای بیشماری وجود دارد که NFT می تواند پیگیری برنامه های اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی را تسهیل کند. در چنین سیستمی ، دولتها دیگر تنها داور اختلافات ، داور حقوق مالکیت یا مجری قراردادها نیستند. قراردادهای هوشمند روی بلاک چین می توانند همه این کارها را انجام دهند. ما می توانیم یک سیستم جدید ایجاد کنیم که در آن افراد یا گروه های سیاسی (که اعضای آنها توسط NFT نمایندگی می شود) به مکانیسم های توزیع م goodsثرتر کالاها و خدمات به جای بوروکراسی های محاصره شده ، ناکارآمد یا سنتی رای می دهند. طبق معمول خداحافظ سیاست

از این گذشته ، اگر ما دموکرات ، جمهوری خواه یا مستقل ثبت نام شده باشیم ، لازم نیست در قفل رأی دهیم. ما ممکن است از حقوق اسلحه حمایت کنیم ، اما ممکن است در مورد سقط جنین و واکسن نیز آزاد باشیم. یک فرد می تواند به سادگی با کنترل هر یک از موارد زیر NFT و عضویت در گروه همزمان باشد ، از علل مختلف حمایت کند. با این تغییر ، ما می توانیم راههای بیشتری برای تعریف “خود” در خارج از کشور خود و یا حتی سیاست هویت سنتی داشته باشیم. ما می توانیم بخشی از جوامع دیگر را انتخاب کنیم نه اینکه به حوزه قضایی و استعدادهای گروه های فرهنگی ، اقتصادی ، اعتقادی ، اجتماعی یا سیاسی از پیش تعیین شده خود توجه کنیم.

مطالب مرتبط: احزاب غیر متمرکز: آینده حکمرانی زنجیره ای

به این ترتیب ، تعیین سرنوشت مجبور نیست حول محور دولتمردی بچرخد. این امر وقتی پیشرفت می کند که به پروژه های جدایی طلبانه شکست خورده پس از جنگ جهانی دوم که استانهای متخاصم تلاش می کردند بیشتر از حق تعیین سرنوشت خود استفاده کنند ، فکر کرد. جنگهای فاجعه بار داخلی که با انحلال جمهوری سوسیالیستی شوروی سابق یوگسلاوی (دهه 1990) ، کاتانگا (1962) و بیافرا (1967) همراه بود ، نمونه های بارز آن هستند.

در مثال اخیر ، رهبران بیافرا می خواستند آن سرزمین ، کشور جدا از نیجریه باشد. بسیاری از آفریقا به تازگی استعمار زدایی کرده اند ، بنابراین جنبش های جدایی طلبانه دیگر تهدیدی برای ثبات سیاسی قاره محسوب می شوند. تنها تعداد انگشت شماری از کشورهای آفریقایی استقلال بیافران را به رسمیت شناختند ، جنبشی که محکوم به شکست بود. تخمین زده می شود که نیم میلیون تا دو میلیون نفر در گرسنگی در جنگ داخلی در طول آن تمرین بدبختانه تعیین سرنوشت جان خود را از دست داده اند: هیچ گاه مبارزه برای دفاع از حقوق بشر اینقدر اشتباه پیش نرفته است.

مطالب مرتبط: NFT های پایدار خیریه برای 17 SDGs سازمان ملل متحد

اما بیافرا ارز خود را تولید کرد. اما عرضه پول تنها یکی از حوزه های مسئولیت دولت به عنوان حاکمیت است. کالاهای عمومی ایالتی که دولت باید تأمین کند ممکن است شامل بهداشت عمومی ، ایمنی شهروندان ، خدمات شهری ، محیط تمیز ، آب آشامیدنی آشامیدنی و حتی مواد اولیه غذایی باشد.

از آنجا که شیدایی لاله های NFT هیچ نشانه ای از کاهش خود را نشان نمی دهد ، اجازه دهید راه هایی را برای استفاده از این شوق برای توسعه بهتر مکانیسم هایی که بر اساس آنها خودمان و توزیع کالاهای عمومی ارائه می دهیم ، بیابیم. مایکل جردن ، تام بردی ، پاریس هیلتون و شرکت های چند ملیتی از قبل دارای قدرت و شهرت کافی هستند.

این مقاله مشترکاً توسط جیمز کوپر و پیتر گرازول نوشته شده است .

این مطلب صرفا ترجمه از منبع ذکر شده می باشد و مسئولیت آن با تریگر ویو نمی باشد.

منبع